Yeşillerin Çocuğu

Binlerce yıl önce doğdum ben.
Güneşin, tam da denizin üstünden
Tüm ışığını saçtığı ormanın,
Boy boy ulu çınarların,,
Gölgesi altında uyurken;
Evlerimiz ağaçtan ve üstü kalın otlarla kaplıyken,
Mevsimlerin ardı sıra koşan,
Yeşillerin çocuğuyum ben.

Binlerce yıl önce doğdum ben.
Kirlenmemiş bir hayatın,
Birlikte ve cesur yüreklerin,
O kutsal ve önünde eğilesi çabaların,
Yeşerttiği Dünyanın çocuğuyum ben.

Binlerce yıl önce doğdum ben.
Henüz körpe fidanların
Yaprakları, dalları yeşermeden,
Komşu ovaların toprağı kıskanırken,
İri iri gövdesi kalın;
Bir ordu gibi hepsi atlarına binmiş,
Yağmurlara karşı kollarını açmış,
Dörtnala koşan,
Yeşil bulutların çocuğuyum ben.

Binlerce yıl önce doğdum ben.
Gökkuşağının yosun tutmuş renkleri,
Adanmış, artık bir yurdun sessizliği,
Söylenmemiş ağıtların sahibi bu toprakların;
Öfkeli, kirli ruhlarla tanışmadığı,
Zamanın üstünü alaycı bakışlarla örtmediği,
Kirlenmemiş Dünyanın çocuğuyum ben.