Memleketim

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Sabahlar, karanlığa örtü oluyor,
Yolcu ediyor kendi yoluna.
İşçiler, uyanıyor yine her sabaha.
Yollara düşüyor emeğin, alın terinin
O kutsal pak yoluna, nefer oluyor.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Başaklar, secde ediyor o temiz ışığa.
Toprak, şükrediyor yağan yağmura.
Ve tohumlar…
Hayat vermek için, karışıyor toprağa,
Alın terleriyle yıkanmış canlara.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Çocuklar, temiz çocuklar…
Parlıyor yüzleri, gözleri gülüyor.
Yürekleri küçük, umutları büyük.
Şarkı söylüyorlar coşkuyla.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Gençler sımsıkı, kol kola, el ele.
Çağlıyor önü alınmaz sel gibi.
Akıyorlar bozkırlardan, dağlardan, tarlalardan,
Şehirlerden, köylerden, kasabalardan,
Türkü söylüyorlar hep birlikte.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Gündüzü gece, gecesi gündüz kardeşlerim;
Kimisi katran karası madenlerde,
Kimisi tarlalarda hasat peşinde,
Kimisi fabrikalarda elleri nasırlı,
Teri, can suyu demire.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Şifa dağıtıyor beyaz önlükleriyle,
Akılla, bilimle hemhal secdesi kıblesi,
Yazıyor, çiziyor defteri, kalemiyle,
Koşarak geliyorlar kol kola hep birlikte.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Trenler, vapurlar, otobüsler,
Taşıyor bedenleri bir baştan bir başa.
Hayaller kuruluyor yollarda,
Her biri masal, her biri ağıt,
Her biri türkü, her biri aşık.

Memleketimin üstüne yine güneş doğuyor
bu sabah da.
Camiler, kiliseler, havralar,
Ezanlar, çanlar, hazanlar,
Halaylar, sirtakiler, yarkusta,
Aynı evde, aynı damın altında,
Aynı yazın sıcağında, aynı kumsalda,
Aynı kışın soğuğunda, aynı sobanın etrafında.

Memleketimin üstüne yine güneş doğacak
her sabah.
Gözlerimiz ufuklara bakacak,
Gönüllerimiz aynı türküleri söyleyecek.
Hep birlikte; el ele, kol kola,
Yüreklerimiz aynı coşkuyla çarpacak.
Hakla, emekle, adaletle, alın teriyle,
Memleketim Memleket olacak.