Memleket var!
Uçsuz bucaksız, bereketli topraklar,
Eserken kıskanır rüzgarlar,
Nazlı nazlı yağan yağmurlar,
Kaç zamandır vurgun ayrılıklar.
Memleket var,
Ne akıl, ne vicdan, çoraklaşmış insanlar.
Memleket var!
Baharı, yazı, kışı rahmet yağar,
Bağrında yatan kadim hayatlar,
Ne vakit çıkmaza salınsa,
Vicdanlı yürekler, hasret bağlar.
Memleket var,
Korunaksız, ürkek, çaresiz çığlıklar.
Memleket var!
Tertemiz ırmaklar, nehirler, akarsular,
Gözeleri pak, kirlenmemiş kaynaklar,
Öylesine saf, duru ab-ı hayatlar.
Memleket var,
Yıkan, kıran, kavgalar, ayrılıklar.
Memleket var!
Aynı soylu kavganın torunları,
Kalın ipin sonsuz mahkumları,
El ayak bağlı, görmez oyunları.
Memleket var,
Yitip giden davanın kayıpları.
Memleket var!
Şarkılar, türküler, bozlaklar,
Binlerce yıl nağmelerde omuzdaşlar,
Bir beden, bir nefes hayatlar.
Memleket var,
Feryat figan çığlıklar, acılar.
Memleket var,
Rengarenk, bir ve bütün canlar.
Memleket var,
Köşe başlarında soğuk, dikenli, ayrık otlar.
Memleket var,
Daha nice ekilecek tohumlar,
Yeşerecek fidanlar,
Kavuşacak ağaçlar.
Bir yanıt yazın