Matruşkadan Bedenler

Dünya terzihanedir.
Herkes sıraya girer.
Ama küçük, ama büyük,
Ölçüsünü veren gider. 
Ölçüsüne, ölçüsüzlükleri sığdıran
Büyük bedenler,
Dar Dünyasında sıkışmış yüreğiyle bekler.

Dünya terzihanedir.
Ölçüsüne dikkat edenler,
Ölçüsüzlüklere set çeker.
Ölçüsünü kaçıranlar,
Vicdan, merhamet, kul hakkı hak getire,
Dikiş attıran, nefret tohumu eker.

Dünya terzihanedir.
İnsan-ı Kamil olanlara,
Bir kuru lokma, bir hırka,
Dikişe gerek yok,
İpliksiz, kumaşsız,
Bir kuru döşek, toprak yeter.

Dünya terzihanedir.
İnsan korkularıyla sınanır.
Sınanan,
Sevdikleri değildir.
Korkularına,
Sebep olanlar elindedir.
Yüreğine,
Çentik attıran sevdikleridir.

Dünya terzihanedir.
Herkes kendisinin terzisidir.
Soylusu, soysuzu, hırlısı, hırsızı,
Adamı, delikanlısı, merdi, civanı.
Doğarken seçilir kumaşı,
Yeter ki kesmesini bil makası.
Nicesinin defolu ölçülmüştür bedenleri.
Kaderleri;
İyilik, merhamet, sevgi misali,
Kördüğüm olmuş iplerin zordur açılması.
İz bırakan, dikiş tutturamayan,
Yamak olmadan terziliğe soyunan,
İplik görmemiş, ucu kırık iğnelerdir.

Dünya terzihanedir.
Hüzün, keder, öfke,
Sevgi, mutluluk, neşe
İç içedir.
Her insan için ölçülmüş dikilmiştir.
Uyar ya da uymaz!
İnsan yaşadıkça sınandıkça,
Ama renkli, ama solgun,
Ama yüreği bol, ama ruhu dar,
Ama kaftanı, ama kefeni,
İster kadife ister patiska kumaşı,
Elbette ki sarar günün sonunda,
Gelip geçenleri, yitip gidecekleri,
Yakışıp, yakışmadığını bilmeden bu hayata,
Maskeleriyle kalanlar baş başa,
Matruşkadan bedenlerdir.