Şiirler

Bir defter aldım,
Kitap kapaklı.
Yazacağım:
Gördüklerimi,
Duyduklarımı,
Anılarımı,
Duygularımı,
Tüm yaşanmışlıklarımı.

Hayatı
Nefeslerken,
Benim için yazılan
Kitapta,
Adıma açılmış
Paragrafı
Yaşarken,
Bir de ben
Yazacağım.
Tüm renkleri,
Kostümleri,
Dekorları,
Yaşantıma;
Bir an veya
Bir ömür,
Dokunanları.

Sonra okuyacağım.
Benim için
Yazılıp,
Yaşatılanla,
Ne kadar benziyor
Bakacağım,
Yaşayıp ta
Yazdıklarım.

Yazarken
Yaşadıklarımı,
Elimde silgi;
Dilediğim
Renkleri,
Kahramanları,
İstediğim
Şekilde,
Şartta,
Yazacağım.
Silip,
Çıkaracağım.

Sonra tekrar
Değiştirip
Dekorları,
Kostümleri,
Duyguları,
Keşkelerim;
Ahlarım, vahlarım
Olmadan,
Yeniden
Yazacağım.

Ama
Benim için,
Benim adıma
Yazılmış,
Kitaptaki paragrafta
Konulan,
Son noktaya
Kadar,
O satırlar
Silinmeyecek.
Ne yazılmışsa
Yaşanacak.
Değiştirdim
Sandığım
Kostümler,
Dekorlar,
Oyuncular,
Aslında
Yazılmış olan
Hikayemin,
Gerçeğe
Yansıması,
Aynası olacak.

En sonunda,
Hep birlikte,
Okuyacağız
Yazdığım
Kitabı.
Dekorlarla,
Kişilerle,
Kostümlerle,
Yüzleşeceğim.

Sonra,
Beni yazanla,
Yazdıklarımı okuyanlar,
Karar verecek.

Ya
Madalya
Takılacak,
Ya
Kalemim
Kırılacak.

O yüzden
Okumayı,
Yazmayı,
Öğrenmek
Gerek.
Takılmadan,
Hecelemeden,
Gevelemeden,
Akıcı,
Düz,
Okumak gerek.

İyi bakmak,
İyi anlamak,
İyi görmek
Gerek.
Kişileri,
Kostümleri,
Dekorları,
Renkleri,
İyi seçmek
Gerek.

Duygularını,
Hislerini,
Güzel yüreğinde,
Güzel yazmak
Gerek.

Ben
Sevginin,
İyiliğin,
Cömertliğin,
İyi seçilip,
İyi yazılan
Her şeyin,
Hikâye kötü de olsa;
Virgülüyle, ünlemiyle,
Koymasını bilirsek noktasıyla,
Sonunu değiştireceğine inanıp,
Defter oldum,
Kalem oldum,
Hayata gülümseyerek.

Kaç zaman oldu; arka sokaklardan geçmeyeli,
Teyzelerin, amcaların kapısını çalmayalı,
Eski arkadaşların ellerini sıkmayalı,
Çukurçeşme’nin suyundan kana kana içmeyeli,
Bostandan yokuş aşağı koşmayalı.

Kaç zaman oldu; penceremden bakıp da
Gelip geçen tanıdıklara, komşulara,
Yağmura, kara, rüzgara, kuşlara,
El sallamayalı.

Kaç zaman oldu; her hafta planlayıp da
Anneye, babaya, kardeşlere uğramayalı.
Yine hep beraber eşlerle, çocuklarla, yeğenlerle,
Bir akşam vakti maaile,
Masa etrafında toplanmayalı.

Kaç zaman oldu; mahalleden, okuldan,
Anıp da eski dostları,
Sözler verip buluşmayalı.
Hep bir mani, bir iş vardı.
Olsundu, bir şey olmazdı.
Ne de olsa eski arkadaşlardı.

Kaç zaman oldu; düğünlerde, bayramlarda,
Hep birlikte halaylarda, horonlarda,
Omuz omuza, yan yana oynamayalı.
Tanıdık, tanımadık gençlerin, çocukların,
Saçlarını dağıtıp da, yanaklarını sıkmayalı.

Kaç zaman oldu; Beşiktaş’tan Beyazıt’a,
Yolları, yokuşları arşınlamayalı.
Sahaflarda bir baştan bir başa dolaşıp da,
O tarih kokan kitaplarda kaybolmayalı.

Kaç zaman oldu;
O eski anıları arkamda bırakalı.
O özlenesi yaşanmışlıkları,
O can dostların son yolculukları,
Siyah beyaz albümlere bakmayalı.